Johann Künzle (1857-1945) pochodził z Sankt Gallen. Początkowo uczył się w klasztorze Einsiedeln (kanton Schwyz). Potem studiował filozofię i teologię na uniwersytecie w Leuven (Belgia). Przebywał w klasztorze St. Georgen w St. Gallen, gdzie uzyskał święcenia kapłańskie. Szwajcarski propagator ziołolecznictwa i fitomedycyny. Autor między innymi: Der junge Botanist (1914 r.), Chrut und Uchrut (1915 r.) , Das grosse Kräuterheilbuch (1945 r. i dalsze wydania). Znał biegle 8 języków. 25 lat przed śmiercią zamieszkał w Zizers (kanton Graubünden). Preparaty ziołowe wg pomysłu Künzle są do dziś produkowane i cieszą się dużym uznaniem w wielu krajach. Cechuje je duża skuteczność, choć nie zawsze ich właściwości i mechanizm działania można uzasadnić i udowodnić naukowo.
Johann Künzle
Related Posts
Caustica & Escharotica w dawnej medycynie
„Potencjalne właściwości przeciwnowotworowe wybranych pospolitych drzew i krzewów Polski” – prezentacja przedstawiona na IX Franciszkańskiej Konferencji Zielarsko-Farmaceutycznej, 30 maja 2015 roku w Klasztorze Braci Mniejszych Franciszkanów w Katowicach-Panewnikach.
Bylica boże drzewko – Artemisia abrotanum L. w leczeniu schorzeń wątroby i pęcherzyka żółciowego
Wiąz – Ulmus w praktycznej fitoterapii.
Bluszcz – Hedera w Sargans; wyciąg z bluszczu w kosmetologii
Kwiat bzu czarnego – Flos Sambuci nigri w dawnej medycynie
Cieszy mnie wpis pana Henryka o szwajcarskim zielarzu Johannie Künzle. Spotkałem czasem to nazwisko w rozmaitych książkach. Prócz tego, że był szwajcarskim księdzem, nie wiedziałem o nim nic. Lubię wiedzieć choć troszeczkę o ludziach o których czytam. Na jego autorytet powoływała się dość często M. Treben.