Caspar (Gaspard) Bauhin (1560-1624) z Bazylei, studiował medycynę na uniwersytecie w Bazylei. Uczył się także na uniwersytetach w Padwie, Montpellier i Paryżu. Botanikę studiował w Tybindze. W 1581 r. uzyskał stopnień doktora medycyny (Universität Basel). Od 1589 r. docent, potem profesor anatomii i botaniki na tymże uniwersytecie. Wykładał również grekę. Od 1614 r. lekarz miejski Bazylei. Przy uniwersytecie zorganizował ogród botaniczny. W 1620 roku wprowadził binarną (podwójną) nomenklaturę roślin. Rozróżnił pojęcie jednostek systematycznych: rodzaj (genus) i gatunek (species). W 1620 roku opracował wykaz synonimów roślinnych Pinax Theatri Botanici , przyczyniając się do uporządkowania plątaniny nazw roślin.

Duże zasługi w dziedzinie botaniki (nazewnictwo, klasyfikacja) ma również brat Kaspra, Jean (Johann) Bauhin (1541-1612), autor Historia plantarum universalis, nova et absolutissima. Johann Bauhin od 1555 r studiował na uniwersytecie w Bazylei filozofię, następnie medycynę i botanikę. W 1560 r. wyjechał do Tybingi studiować botanikę u Leonhart’a Fuchs’a (1501-1566), a w 1561 do Montpellier pobierać nauki z botaniki i anatomii. W 1562 r. uzyskał stopień doktora medycyny w Walencji. W 1563 r. podjął praktykę lekarską w Lyon, został tam nawet lekarzem miejskim. W 1568 r. wyjechał do Genewy, a po dwóch latach wrócił do Bazylei, gdzie na uniwersytecie objął stanowisko profesora retoryki i medycyny. Był lekarzem przybocznym księcia Friedrdich’a I. Opisał kilka tysięcy gatunków roślin, w tym alpejskich.