trzmielina raz jeszcze

Wielokrotnie napisałem już na moich stronkach o trzmielinie – Euonymus = Evonymus. Owoce trzmieliny są piękne, zwracają uwagę na siebie każdego, kto koło nich przechodzi. Owoc to torebka. Dojrzałe torebki trzmieliny zwyczajnej są ciemnoróżowe, przy roztarciu specyficznie pachnące, w smaku mało ciekawe, mało też soczyste. Pękają wysuwając nasiona otoczone pomarańczową osnówką. Trzmielina brodawkowata ma nasiona objęte częściowo czerwoną osnówką, a torebki są zielonożółte lub karminowo-czerwone.

Owoce, czyli całe torebki można zbierać od II połowy września do października. Czasem na krzewach znajdziemy już tylko barwne rozwarte torebki, bez nasion. Można też zbierać same torebki, bez nasion. Zebrany surowiec można wysuszyć w miarę szybko lub przetworzyć w stanie świeżym.

Torebki trzmieliny po uwolnieniu nasion są cenne w fitoterapii, Swarzędz, październik 2007 r.

Owoc trzmieliny zawiera alkohole cukrowe (dulcytol), garbniki, flawonoidy (kemferol, zeaksantyna), alkaloidy (frangulanina, frangufolina), kardenolidy (evonosid), kwasy organiczne, witaminy (P, C, A, B1), saponiny triterpenowe.

Syrop z owoców trzmieliny pobudza wydzielanie żółci, moczu i potu, a wraz z nimi szkodliwych produktów przemiany materii. Wzmacnia i uszczelnia naczynia krwionośne. Posiada właściwości antyseptyczne w przewodzie pokarmowym. Reguluje pasaż treści pokarmowej, zapobiega zaparciu i atonii jelit. Działa przeciwwzdęciowo i wiatropędnie. Poprawia samopoczucie. Pobudza krążenie krwi na obwodzie, usprawnia krążenie wieńcowe. Wzmacnia siłę skurczu mięśnia sercowego. Znakomity do herbaty z miodem przy przeziębieniu, grypie i kaszlu. Wspomaga proces odchudzania, zapobiegając zaparciom i obrzękom oraz kumulacji chlorku sodu i toksyn w ustroju po rozpadzie tkanki tłuszczowej.
Około 0,5 kg całych owoców z nasionami lub torebek bez nasion trzmieliny rozdrobnić nożem.

Rozdrobnione owoce trzmieliny zalać 2-2,5 l wody gorącej, zasypać 40-60 g kwasku cytrynowego (stabilizator składników czynnych), zagotować.

Odstawić na 8 godzin pod przykryciem dla maceracji. Następnie przecedzić.

Do uzyskanego wywaru dodać cukier 2 kg, nieco alkoholu 40% (100-200 ml), można dać miód, wymieszać. Zamykać w butelkach korkiem naturalnym lub w słojach. Nie wymaga pasteryzacji.

Jest kwaskowo-słodki, przyjemny w smaku, o różowo-czerwonej lub różowo-pomarańczowej barwie. Dodawać do herbaty lub zażywać 2 razy dziennie po 1 łyżce. W przeziębieniu i kaszlu 3-4 razy dziennie po 1 łyżce.

Syrop trzmielinowy

Osobiście bardzo lubię przetwory z trzmieliny.

Trzmielina zwyczajna – Euonymus (Evonymus) europaea L., Swarzędz, październik 2007 r.