Za granicą dostępny jest olejek eteryczny z nagietka – Oleum Calendulae. Kwiat nagietka zawiera około 0,2-0,3% olejku. Zbudowany jest głównie z seskwiterpenów.
Olejek nagietkowy zawiera następujące składniki: δ-kadinen (ok. 18-22%), α-kadinol (ok. 20%), epi-α-muurolol (ok. 10-13%), γ-kadinen (ok. 8-9%, czasem nawet 25%), α-muurolen (ok. 4-6%), β–jonon (ok. 2-4%), wiridiflorol (ok. 2%), leden (ok. 2-3%), α-kalakoren (ok. 2-1,5%) epi-kubenol (ok. 1-1,5%), ledol (ok. 1%), β-oplopenon (o. 1-2%), α-kadinen (ok. 1%), α-humulen (ok. 1-4%), geranyloaceton(ok. 1,6%), α-jonon (ok. 1,5%). Olejek ma zmienny skład ilościowy i jakościowy, zależny od warunków środowiska, chemotypu surowca, fazy rozwojowej rośliny.
Olejek zażyty doustnie pobudza psychicznie, hamuje rozwój bakterii, grzybów i pierwotniaków w przewodzie pokarmowym. Stosowany jest w leczeniu łuszczycy. Hamuje nadmierną proliferacje komórek. Ma właściwości antywirusowe. Zewnętrzne zastosowany działa antyseptycznie, odkażająco, rozgrzewająco, przeciwświądowo.
Dawka olejku nagietkowego: 3-4 krople 2-3 razy dziennie w leczeniu nieżytu układu oddechowego. Zewnętrznie w maściach w leczeniu wyprysków i łuszczycy. Miejscowo w leczeniu zmian trądzikowych. Ponadto do wcierania w stopy jako środek przeciwgrzybiczy, profilaktycznie w razie ryzyka i narażenia.
Może być składnikiem środków przeznaczonych do leczenia cellulitis. Poprawia ukrwienie skóry i stymuluje komórki skóry do regeneracji.
Najnowsze komentarze