Korzeń dziewięćsiłu – Radix Carlinae w praktycznej fitoterapii

Korzeń dziewięćsiłu – Radix Carlinae pozyskiwany z  dziewięćsiłu bezłodygowego – Carlina aucaulis L. (Asteraceae, Compositae) jest surowcem fitoncydowym, które wywiera działanie antypasożytnicze, gdy jest w postaci świeżej. Surowiec znany przede wszystkim w krajach alpejskich (Austria, Włochy, Szwajcaria, Niemcy). Korzeń zawiera inulinę 18-22%, olejek eteryczny 1-2% (carlina-oxid = benzylo-2-furfurylo-acetylen), żywice, fenolokwasy, enzymy, garbniki i pochodne kwasy palmitynowego.

Żywica z olejkiem paraliżują obleńce, tasiemce i zabijają pierwotniaki. Jest to również dobry środek fungistatyczny, antyzakażeniowy, przeciwwirusowy, rozkurczowy, przeciwdepresyjny i przeciwwrzodowy. Przyspiesza gojenie wrzodów żołądka i owrzodzeń jelitowych. Posiada duży potencjał antynowotworowy. Wpływa też immunostymulująco. Pędzi żółć i mocz, usuwa z organizmu szkodliwe produkty przemiany materii. Zbija gorączkę. Łagodzi bóle mięśni, głowy i stawów.  Szczególnie wrażliwe na wyciągi z dziewięćsiłu są bakterie z rodzaju Staphyllococcus, Shigella, Salmonella i Enterococcus.

Wskazania do stosowania surowca są liczne: stany zapalne dziąseł, bóle, zapalenie gardła, reumatyzm, skąpomocz, kamica moczowa, zapalenie żołądka i jelit, choroba wrzodowa, owrzodzenia skórne, trudno gojące się rany, choroby reumatyczne, dermatozy, nowotwory, parazytozy. 3% napary i odwary można pić po 120 ml 3 razy dziennie. Przed parzeniem rozdrobniony korzeń należy zwilżyć spirytusem 70%. Przy chorobach pasożytniczych zażywa się 3 g sproszkowanego surowca z melasą co 1 h (łącznie 9 g). Po 2 h od ostatniej dawki trzeba przyjąć środek przeczyszczający.