Archiwa

październik 2024
P W Ś C P S N
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031  

Archiwa

Aldehyd mrówkowy w dawnej dermatologii.

Aldehyd mrówkowy HCHO otrzymał A.W. Hofmann (1818-1892) w 1867 r. W czystym stanie jest gazem o ostrej duszącej woni. 35-40% roztwór wodny aldehydu mrówkowego nosi nazwę formaliny (Formalinum, Formaldehydum solutum). Posiada właściwości bakteriobójcze i wirusobójcze. Działa ściągająco, a w większych dawkach nekrotyzująco. Paraformaldehyd jest polimerem aldehydu mrówkowego, który wydziela lotny formaldehyd po podgrzaniu. Paraformaldehyd służy […]

Widłak wroniec – Lycopodium selago L. w praktycznej fitoterapii.

Widłak wroniec – Lycopodium selago L. = Huperzia selago (L.) Martius należy do paprotników – Pterydophyta, rodziny widłakowatych – Lycopodiaceae. Jest to roślina chroniona w Polsce. Występuje w wilgotnych lasach (bory), w szczelinach skalnych, na zboczach, preferuje podłoża kwaśne. Na niżu rzadko, ale na pogórzy i w górach częściej. Jest gatunkiem ginącym. Surowcem zielarskim jest […]

Widłak spłaszczony = widlicz – Lycopodium complanatum Linne w fitoterapii.

Widłaki są roślinami wrażliwymi na wszelkie zmiany w środowisku leśnym. Szczególnie źle reagują na zanieczyszczenia powietrza, wody i gleby. Zagrożone wyginięciem, trudne do hodowli. Odkąd zwrócono uwagę na możliwość zastosowania alkaloidów widłaków w leczeniu nowotworów i choroby Alzheimera, wielu naukowców pracuje nad syntetycznym uzyskaniem tych związków, szczególnie w Japonii. Stale zmniejszające się zasoby naturalne nie […]

Obrazki plamiste – Arum maculatum L. w praktycznej fitoterapii.

Obrazki plamiste (niem. Gefleckter Aronstab, ang. Calf’s Foot, Lords-and-ladies, Cuckoo-pint; fr. Pied de veau Gouet) – Arum maculatum Linne należą do rodziny obrazkowatych – Araceae. Nie jest rośliną pospolitą, rzadko występuje na niżu, częściej na pogórzu (południe Polski) i w górach (Karpaty, Sudety). Chroniona. W Szwajcarii rozpowszechniona w kantonach leżących w północnej połówce kraju, ponadto […]

Conium maculatum L. i coniinum w dawnej medycynie.

Szczwół plamisty (ang. Hemlock; niem. Gefleckter Schierling; fr. Grande cigue; ital. Cicuta maggiore; retorom. Squitarola tissentada)– Conium maculatum Linne (rodzina baldaszkowate – Umbelliferae = Apiaceae), zwany także pietrasznikiem plamistym, był do przełomu wieków XIX i XX ważnym lekiem, rzadko pomijanym przez ważniejsze publikacje medyczne. W powszechnej opinii pietrasznik to roślina trująca, której należy się […]

Ośli ogórek (Spritzgurke, Springgurke) – Ecbalium elaterium (L.) A.Rich. jako lek.

Ostatnio zajmuję się właściwościami przeciwnowotworowymi kukurbitacyny, przez co na moim stole laboratoryjnym znajduje się kolczurka – Echinocystis, o której już pisałem (poczytaj: https://rozanski.li/?p=946), a także ośli ogórek /dziki ogórek, leśny ogórek, ogórek = przeczyszczający, stąd synonimowe nazwy Cucumis silvester Bauhin, Ecbalium purgens Schrader/ (=tryskawiec strzykający) – Momordica elaterium Linne = Ecbalium elaterium (L.) Achille Richard, […]

Phosphorus – fosfor jako lek w dawnej medycynie

Fosfor (P), phosphorus jest pierwiastkiem o temp. topnienia 44,1 stopni C, temp. wrzenia 280,5 stopni C. Występuje w kilku odmianach alotropowych: fosfor biały, czerwony, żółty, fioletowy, czarny. Fosfor biały jest substancją bezbarwną, miękką i przeświecającą, przypominającą wyglądem wosk. Pod wpływem światła żółknie. Nie rozpuszcza się w wodzie, słabo rozpuszczalny w spirytusie (1:350), łatwiej w […]

Solanina jako lek w dawnej medycynie

Solanina jest glikoalkaloidem (charakter saponiny) występującym w gatunkach z rodziny psiankowatych (Solanaceae). Najbardziej jest znana z występowania w zieleniejących bulwach ziemniaka.  W 1 kg bulw kiełkujących i zieleniejących znajduje się ok. 100 mg solaniny. Dawka toksyczna solaniny dla człowieka dorosłego wynosi 300-400 mg.

Solaninum – struktura

Solanina w XIX wieku była stosowana jako lek, […]

Starzec – Senecio w dawnej medycynie

Rodzaj starzec – Senecio należy do rodziny złożonych – Compositae (Asteraceae). W medycynie naturalnej wykorzystywano głównie 3 gatunki: starzec jakubek Senecio jacobaea L. i starzec zwyczajny – Senecio vulgaris Linne i starzec szerokolistny – Senecio plathyphyllus DC. /de Candolle/ (ros. Крестовник широколистный) – obecnie rozdzielony na nowe gatunki.

Starce – Senecio straciły znaczenie w medycynie […]

Parabeny a mleczko pszczele i propolis; komentarz Pani Ewy

Ostatnio ukazał się ciekawy komentarz od Pani Ewy: February 6th, 2010 at 16:19

„W odpowiedzi na zarzuty dotyczące szkodliwości parabenów reprezentanci przemysłu kosmetycznego przywołują przykład mleczka pszczelego jako składnika naturalnego, zawierającego te związki. Czy informacje te są zgodne z prawdą, a jeśli tak, to czy spożywanie tego składnika jest bezpieczne?”

O propolisie już pisałem na […]