Archiwa

wrzesień 2008
P W Ś C P S N
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  

Archiwa

Wawrzynek wilczełyko – Daphne mezereum Linne

Będąc ostatnio w Beskidzie Niskim, w okolicach Zyndranowej zrobiłem kilka zdjęć wawrzynkowi. Należy do rodziny tymiałkowatych (wawrzynkowatych) – Thymelaeaceae. Zaliczany do roślin trujących i leczniczych zarazem. Surowcem leczniczym jest kora wilczegołyka – Cartex Mezerei. W dawnej medycynie oficjalnej wawarzynek był używany do wyrobu licznych leków: maści – Unguentum Mezerei, plastrów, nalewki – Tinctura Mezerei, wyciągu […]

Wędrując po Beskidzie Niskim

Tydzień temu ponownie wyjechałem do Krosna zebrać zioła. Dojrzewa już dzika róża, głóg, kalina, w pełni dojrzewania jest bez czarny. Czas na wytwarzanie win, soków i powidełek leczniczych.

Owoc głogu – Fructus Crataegi

W tym roku postanowiłem odwiedzić niektóre miejsca w Beskidzie, które szczególnie często penetrowałem w latach 80. Poza martwymi PGR-ami i sporej […]

Rozpucz lepiężnikowiec – Liparus glabrirostris Küster i barszcz sosnowskiego

Z dzieciństwa pamiętałem miejsce w którym występował barszcz Sosnowskiego – Heracleum sosnowskyi Manden., słynny barszcz uprawiany w dawnym ZSRR jako roślina pastewna. U nas próbowano w socjalizmie wprowadzić ją do hodowli, jednakże w naszym klimacie roślina stała się niebezpieczna. Przy zetknięciu się ze skórą lub błonami śluzowymi wywoływała u wielu ludzi oparzenia oraz alergię.

[…]

Wspomnienie naftaliny jako leku – Naphtalinum

Naftalina, czyli naftalen C10H8 jest węglowodorem zbudowanym z dwóch skondensowanych pierścieni benzenowych. Ma formę płatków krystalicznych o temperaturze topnienia około 80 stopni C. Ulega sublimacji. Rozpuszcza się w alkoholach, acetonie, eterze, benzenie. Ma silny specyficzny zapach. Dawniej często wkładany do szafy i garderoby, aby odstraszyć mole. W XIX i na początku XX wieku uznawany za […]

Ziele bluszczu – Herba Hederae w praktycznej fitoterapii

Ziele bluszczu pospolitego – Herba Hederae stanowi surowiec do otrzymywania ekstraktu suchego i płynnego. Wyciągi z bluszczu stanowią składnik syropów, tabletek doustnych, tabletek do ssania i kropli złożonych. W surowcu występują saponiny (6-8%) – hederasaponiny; ponadto kwasy fenolowe (kawowy, chlorogenowy), flawonoidy (kemferol, kwercetyna, rutyna), poliacetyleny, kumaryny i fitosterole (stigmasterol, sitosterol, spinasterol, kampesterol).

Preparaty z […]

Pietruszka – Petroselinum w fitoterapii

Pietruszka zwyczajna – Apium petroselinum Linné (syn. Petroselínum sativum Hoffman) z rodziny baldaszkowatych (Umbelliferae) zalecana była w leczeniu chorób nerek już przez Lonicerus’a (1564 r.). Dr Czarnowski (1905 r.) następująco opisywał zastosowanie lecznicze pietruszki: „Odwar korzeni samych lub też łącznie z liśćmi pije się od słabości żołądka, wzdęć, cierpień moczowodów, rzeżączki, kamienia pęcherzowego, wodnej puchliny. […]

Kopytnik – Asarum w fitoterapii

Kopytnik pospolity – Asarum europaeum L. z rodziny kokornakowatych –Aristolochiaceae współcześnie stracił swoje zastosowanie.

Aasarum europaeum, Krosno, sierpień 2007 r.

W zielu kopytnika występuje olejek eteryczny, fenolokwasy (kwas chlorogenowy, kawowy), flawonoidy (kwercetyna, izoramnetyna), garbniki. W olejku znajduje się trans-izoazaron, trans-izometyloeugenol, trans-izoelemicyna, aldehyd azarylowy, eudesmol, kamfen, mircen, alfa-pinen, beta-pinen, borneol, limonen. Niestety trans-izoazaron […]

Jesion – Fraxinus w praktycznej fitoterapii

Liść i kora jesionu wyniosłego – Folium et Cortex Fraxini to surowce zawierające flawonoidy: (liście 0,1-0,9%, rutozyd, kwercytryna), kwasy fenolowe (wg Farmakopei Europejskiej – liście – przynajmniej 2,5% w przeliczeniu na kwas chlorogenowy); trójterpeny ursanowe (kora: kwas ursolowy 0,7%, betulina, kwas betulinowy); irydoidy (syringoksyd); związki kumarynowe: fraksyna, fraksydyna, izofraksydyna, eskulina, kalikantozyd; alkohol cukrowy – mannitol; […]

Kwas hialuronowy – Hyaluronic Acid

W tkance łącznej właściwej oraz w tkance chrzęstnej znajdują się komórki, włókienka białkowe, a pomiędzy nimi istota podstawowa. Komórki tkanki chrzęstnej noszą nazwę chondrocytów. Natomiast komórkami tkanki łącznej właściwej są fibroblasty, komórki tuczne (mastocyty), histiocyty, komórki plazmatyczne (plazmocyty) i komórki napływowe (leukocyty, limfocyty, granulocyty).

Istota podstawowa zawiera glikozaminoglikany GAG, które z białkami tworzą proteoglikany. […]