Hippokrates (ok. 460-370 r. p.n.e.) polecał jemiołę w chorobach śledziony. św. Hildegarda (1098-1179) opisała jemiołę jako lek przeciwko padaczce i chorobom wątroby. Paracelsus (1493-1541) uważał jemiołę za cenny środek w terapii padaczki. Lonicerus (1528-1586) i Matthiolus (1501-1577) stosowali jemiołę w leczeniu gorączki, dla poprawienia przebiegu porodu, ponadto przy padaczce, jako środek spowalniający przepływ krwi (uspokajający […]
Najnowsze komentarze