Niezapominajka polna – Myosotis arvensis Hill w praktycznej terapii

Niezapominajka polna (niem. Acker-Vergißmeinnicht; fr. Myosotis des champs; ital. Nontiscordardime minore; retorom. Chalamandrin d’er) – Myosotis arvensis Hill = Myosotis arvensis Reichenbach = Myosotis intermedia Link; dawniej także Myosotis arenaria Schrader = Myosotis stricta Link (obecnie te dwie ostatnie nazwy dotyczą poprawnie gatunku niezapominajka piaskowa – Myosotis stricta Roem. et Schult).

Jest rośliną leczniczą rzadko obecnie opisywaną. Znana głównie jako roślina ozdobna (odmiany, krzyżówki). Należy do rodziny szorstkolistnych – Boraginaceae, czyli jest spokrewniona z miodunką – Pulmonaria, żmijowcem – Echium, żywokostem – Symphytum, farbownikiem – Anchusa, czy ogórecznikiem – Borago. Podobne właściwości posiada gatunek niezapominajka  błotna – Myosotis palustris (L.) Nath.
Ze świeżego i suchego ziela niezapominajki sporządzano nalewkę niezapominajkową – Tinctura Myosotis; w tym celu brano 1 część rozdrobnionego surowca i zalewano 5 częściami alkoholu 40-60%. Po tygodniu nalewkę filtrowano. Zażywano p 1/2 łyżeczki 4-5 razy dziennie przy uporczywym kaszlu, zapaleniu oskrzeli, gruźlicy, zapaleniu krtani i gardła, oraz przy krwotokach z nosa.

Przy nieżytach układu oddechowego zastosowanie miał również napar i odwar. 1 łyżkę rozdrobnionego ziela zalewano 1 szklanką wrzącej wody, parzono 20 minut lub gotowano kilka minut na małym ogniu. Po przecedzeniu wodny wyciąg pito po 1/2-2/3 szklanki kilka razy dziennie. Ja zalecam odwar, aby krzemionka lepiej przeszła do wyciągu. Warto dodać do naparu lub odwaru nieco soku malinowego lub miodu.

Ziele niezapominajki należy zbierać w czasie kwitnienia. Zawiera kwas kawowy, chlorogenowy i romarynowy; krzemionkę, śluzy oraz saponiny triterpenowe.