Fritillaria imperialis L., czuli szachownica cesarska, z rodziny liliowatych – Liliaceae, pochodzi z Afganistanu. W Europie uprawiana jako roślina ozdobna. W medycynie ludowej jako lek przeciwreumatyczny (do nacierania, wyciąg na spirytusie z ziela lub cebuli). W starej i oficjalnej medycynie niemieckiej znana pod nazwą Kaiserkrone i Bulbus Fritillariae. Surowcem była cebula, zawierająca alkaloid sterydowy – imperialin = imperialinę. Imperialina C27H43NO3 ma wpływ nasercowy. Alkaloid ten został wyizolowany w 1889 r. przez K. Fragner’a. Wyciągi wodne i wodno-alkoholowe były polecane także do leczenia duszącego kaszlu.
Fritillaria imperialis L. – cesarska korona, Ostróda, kwiecień 2009 r.
Osobiście nie stosowałem cesarskiej korony w leczeniu. Pamiętam jednak z dzieciństwa, jak starsze panie ze wsi wcierały nalewki z tej rośliny w bolące miejsca przy artretyzmie i reumatyzmie, podobnie zresztą jak nalewkę z lilii.
Mieszkańcy Azji używali szachownicy cesarskiej jako środka przeciwzapalnego i wykrztuśnego (wyciąg z cebul). Tradycyjna medycyna używa tam tej rośliny do leczenia nowotworów. Medycyna oficjalna zarówno amerykańska jak i europejska stosuje opisaną przez pana Henryka imperialinę do leczenia astmy, chorób układu oddechowego a także zaburzeń układu krążenia.