Herba Salicariae – ziele krwawnicy – nadszedł czas zbioru

Będąc ostatnio w terenie po ziele rzepiku, spostrzegłem, że zaczyna zakwitać krawnica pospolita (Blut-Weiderich, Salicaire commune, Salcerella comune, Litra cumina) – Lythrum salicaria L., z rodziny krwawnicowatych – Lythraceae. Ziele krwawnicy trzeba zbierać w czasie kwitnienia, czyli od lipca do września i najlepiej suszyć w cieniu. Surowiec zawiera garbniki (ok. 5%) i glikozyd salikarynę, fenolokwasy (galusowy, elagowy, p-kumarowy), flawonoidy (orientyna, witeksyna), antocyjany (malwidyna).

Krwawnica to zioło z grupy Haemostyptica, czyli środków pzeciwkrwotocznych. Stosowane przy nadmiernych krwawieniach miesiączkowych, krwawieniach z przewodu pokarmowego, jamy nosowej; skuteczne w leczeniu biegunki na tle nieżytu jelit, ponadto polecam w nieżycie żołądka i przy chorobie wrzodowej. Wlewki doodbytnicze z ekstraktu pomocne w terapii guzków krwawniczych i zapaleniu odbytu. Napar i ekstrakt rozcieńczony dobry w leczeniu zapalenia pochwy i warg sromowych, przy odparzeniach i liszajach krocza. Naparem i rozcieńczonym ekstraktem można płukać jamę ustną i gardło przy stanach zapalnych i aftach, krwawieniach z dziąseł, paradontozie. Napar do okładów na oczy przy nadmiernym łzawieniu i zapaleniu spojówek. Do przemywania skóry przy atopowym zapaleniu skóry, owrzodzeniach, wypryskach sączących, trudno gojących się ranach, łojotoku, rozszerzonych porach. Wartościowy w leczeniu trądziku różowatego z rumieniem i krostkami oraz rozszerzonymi naczyniami włosowatymi.

Napar z ziela krwawnicy dobry na niestrawność. W naparze płukać włosy przetłuszczające się. Surowiec opisał jeden z moich idoli – dr Fr. Oesterlen w 1861 roku.

Ziele krwawnicy znane było w medycynie pod nazwą Herba Salicariae. Stosowano także korzeń krwawnicy – Radix Salicariae.

Proponuję wywar: 1 łyżkę surowca rozdrobnionego zalać 1 szklanką wody, doprowadzić do wrzenia, zagotować, odstawić na 30 minut pod przykryciem, przecedzić. Doustnie 1 szklanka naparu 1-3 razy dziennie; w nieżycie przewodu pokarmowego, ostrych zaburzeniach trawienia 100 ml wywaru co 2-3 godziny; do płukania – co 2 godziny, do okładów na oczy (20 minut) i przemywania oczu; do płukania włosów, przemywania skóry. Wywarem dobrze przefiltrowanym płukać pochwę. Do odbytu można wlewać gruszką gumową powoli 150-200 ml ciepłego wywaru, zależnie od tego ile jelita przyjmą (świąd, hemoroidy, stan zapalny). Przy hemoroidach, obrażeniach okolic narządów płciowych, stanach zapalnych pachwin – stosować także nasiadówki, płukanki, polewanie, okłady, 3-4 razy dziennie, do wygojenia.

Wyciąg mocny z ziela krwawnicy: świeże lub suche ziele rozdrobnić. 100 g surowca zalać 150 ml alkoholu 30-40%, odstawić na 7 dni, uzyskany wyciąg zlać, a surowiec ponownie zalać, tym razem gorącym alkoholem 40% (150 ml), pozostawić na 3 dni, przefiltrować. Wyciągi połączyć. Doustnie przyjmować 5-10 ml wyciągu 2-3 razy dziennie. 1-2 łyżeczki wyciągu na szklankę wody: płukanki, okłady, przemywanie.

 
Krwawnica pospolita –Lythrum salicaria L. często występuje przy rowach, strumieniach, na podmokłych łąkach. Swarzędz, lipiec 2009.

W Polsce wystepuje także krwawnica wąskolistna – Lythrum hyssopifolia L. i krwawnica rózgowata – Lythrum virgatum L.

Wyciąg mocny z krwawnicy można dodawać do szamponów. W tym celu wybrać w sklepie neutralny szampon dla dzieci. Na każde 100 ml szamponu dać 50 ml wyciągu z krwawnicy. Włosy tłuste, bez połysku, kruche, z łupieżem myć szamponem codziennie, masując włosy szamponem przynajmniej 5 minut. Spłukać. Przez pierwszy tydzień dodatkowo spłukać w naparze lub wywarze z ziela krwawnicy. Kuracja pomocna także przy krostach i ropniach na skórze owłosionej.