Na niniejszym blogu opisywałem już sit rozpierzchły (z rodziny Juncaceae), w 2010 roku: https://rozanski.li/1969/sit-rozpierzchly-juncus-effusus-l-w-praktycznej-fitoterapii/
Nadeszła pora zbioru kłączy situ rozpierzchłego, trwa od października do listopada, potem również wiosną (marzec). W homeopatii najbardziej ceniony jest surowiec zebrany wiosną.
Kłącze Juncus effusus Linne zawiera krzemionkę (1-2%, zależnie od pory roku), fenolokwasy (kwas kawowy, chinowy, chlorogenowy) flawonoidy (luteolina, luteolinidyna, apigenina), olejek eteryczny bogaty w węglowodory oraz trójterpeny.
Sit rozpierzchły.
Wg dra med. Gerharda Madausa surowcem jest świeże kłącze situ rozpierzchłego – Rhizoma Junci effusi recens (niem. Binse, Flatterbinse). Jest to surowiec typowo moczopędny – diureticum, krzemionkowy (Planta silica, elastotropicum), odtruwający (depurativum, “czyszczący krew”) i przeciwkamiczy (antilithiasis). Stosowany był przy stanach zapalnych nerek, moczowodów i pęcherza moczowego, przy białkomoczu, krwiomoczu, piasku i kamieniach moczowych, przy infekcjach układu moczowego. Madaus zalecał również sit rozpierzchły w leczeniu choroby hemoroidowej i dychawicy oskrzelowej (astmy).
Dr med. Georg Dragendorff (1898 r.) oraz dr Ewald Geissler i dr Josef Moeller (1888 r.) podali podobne znaczenie w medycynie.
Dr Alois Kosch (1939 r.) w zastosowaniach Juncus effusus wymienił artretyzm (dna moczanowa), kamicę moczową i dolegliwości hemoroidowe.
Nalewka sitowa – Tinctura Junci effusi 1:10 in eth. 60%, 15-30 kropli 3 raz dziennie w łyżce wody.
Pranalewka sitowa 1:9-10 na alkoholu 60% (100 g świeżego rozdrobnionego surowca na 900-1000 ml etanolu,): 15-30 kropli 3 razy dziennie w niewielkiej ilości wody.
Nalewka sitowa D1: 1 cz. pranalewki na 9 cz. etanolu 60%, wstrząsać kilka minut; 15-20 kropli 1 łyżce wody 3 razy dziennie.
Nalewka sitowa D2: 1 część nalewki D1 na 9 cz. etanolu 60%, wstrząsać kilka minut; 15-20 kropli 1 łyżce wody 3 razy dziennie.
Decoctum Junci effusi 5%, świeże kłącze posiekać, zalać wodą zimną, powoli doprowadzić do zagotowania, gotować 10-20 minut, uzupełniając brakującą ilość wody, odstawić na 20-30 minut pod przykryciem. Pić 2-4 razy dziennie po 1 filiżance odwaru. W dawnej praktyce aptekarskiej przygotowując 5% odwar aptekarz na każde 120 ml wody brał 5 g surowca (inaczej niż wynika z wyliczeń matematycznych). W trakcie gotowania część wody ulega wchłonięciu w surowiec i wyparowaniu, stąd więcej brano wody, wbrew wyliczeniom matematycznym.
Surowiec opisany w Hagers Handbuch der Pharmazeutischen Praxis z 1958 r i 1976 r. (jako diureticum).
Sit rozpierzchły.
Najnowsze komentarze