Olej makowy (niem. Mohnöl; ang. Poppy Seed Oil; fr. Huile de pavot)– Oleum Papaveris jest bardzo cennym, ale trudnym do kupienia olejem. Cena jego jest często wysoka, a podaż na rynek mały. Należy do olejów schnących (tutaj należy też olej lniany, sojowy, konopny, orzechowy z orzechów włoskich). Otrzymywany z nasion maku – Papaver somniferum L., z rodziny makowatych – Papaveraceae. Nasiona zawierają 35-50% tłuszczu, ok. 23% śluzów, ok. 13% białka, 6% celulozy i 5-6% popiołu (bogatego w fosforan wapnia). Czas schnięcia oleju makowego 6,5-8 dni. Uzyskiwany w prasach na zimno lub gorąco. Dla celów spożywczych i leczniczych olej makowy powinien być otrzymywany na zimno, dzięki czemu ma barwę jasnosłomkową lub jest bezbarwny. Do celów technicznych, do wyrobu mydeł, farb artystycznych – często wygniatany na gorąco, przez co przybiera barwę czerwonawą.
Olej makowy krzepnie w temperaturze –15 lub –20 stopni C, najczęściej przy – 18 stopniach C. Ciężar właściwy 0,924-0,927. Liczba kwasowa 0,4-25. Liczba zmydlania 189-197. Liczba jodowa 131-143. Współczynnik załamania (refrakcji) 1,478.
Olej makowy jest doskonały do wyrobu naturalnych kosmetyków i leków roślinnych. Nadaje się do pielęgnowania skóry, jako naturalna alternatywa dla balsamów i olejków do ciała, często zawierających niepożądane składniki chemiczne. W pielęgnowaniu skóry dzieci i niemowląt może zastąpić oliwę z oliwek.
Składniki oleju makowego:
1. Kwas linolowy 62-65%
2. Kwas oleinowy 25-30%
3. Kwas palmitynowy 3-5%
4. Kwas stearynowy 2-3%
5. Kwas linolenowy 0,5-0,7%, rzadko do 5% na koszt linolowego
Nasiona maku zmielone drobno, a potem ucierane z wodą dają dobrą emulsję, do której można dodawać substancje lecznicze i wyciągi ziołowe.
Kwas linolowy jest kwasem tłuszczowym 18-węglowym, nienasyconym (liczba podwójnych wiązań 2). Kwas oleinowy jest kwasem nienasyconym (liczba podwójnych wiązań 1), 18-węglowym. Kwas palmitynowy jest kwasem tłuszczowym nasyconym, 16-węglowym, natomiast kwas stearynowy jest kwasem tłuszczowym nasyconym 18-węglowym.
Kwas linolowy, linolenowy i oleinowy zapobiegają rozwojowi miażdżycy, zmniejszają ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej. Przeciwdziałają zakrzepom w tętnicach i żyłach. Poprawiają stan zdrowotny włosów, paznokci i skóry. Łagodzą objawy trądziku i łuszczycy. Obniżają poziom cholesterolu we krwi. Kwas oleinowy nie obniża poziomu triglicerydów we krwi, natomiast czynią to kwas linolowy i linolenowy.
Zażywanie oleju makowego daje dużo korzyści organizmowi:
– zmniejsza tendencje do wytrącania się złogów żółciowych i powstawania kamicy żółciowej, pobudza przepływ żółci,
– przyspiesza gojenie ran na skórze i owrzodzeń na błonach śluzowych,
– stabilizuje strukturę śródbłonków naczyń krwionośnych, zmniejsza kruchość naczyń krwionośnych
– stabilizuje strukturę nabłonków, pobudza regenerację tkanki nabłonkowej w układzie pokarmowym, moczowym, płciowym i oddechowym,
– zmniejsza ryzyko wystąpienia zatorów naczyniowych i sklerozy,
– jest źródłem czynników lipotropowych, nefroprotekcyjnych, kardioprotekcyjnych i hepatoprotekcyjnych (ochronnych dla nerek, serca i wątroby),
– podnosi ogólną odporność organizmu na infekcje,
– poprawia skład wydzielanego łoju, zapobiega powstawaniu zaskórników i hamuje nadmierne rogowacenie naskórka oraz mieszków włosowych,
– przeciwdziała suchości skóry,
– pomaga w terapii hipercholesterolemii, hiperlipidemii i cukrzycy.
Dawka: przynajmniej 2 łyżki oleju makowego dziennie doustnie lub więcej w potrawach spożywanych na zimno.
Zewnętrznie do pielęgnowania skóry, jako środek łagodzący stany zapalne i natłuszczający, ochronny; do kąpieli olejowych na włosy (regenerujących, odżywczych), po zniszczeniu zabiegami fryzjerskimi, lekami lub po zatruciach. W połączeniu z pastą cynkową (25%) i tranem (25%) do leczenia ran i owrzodzeń. Wyciągi olejowe z wielu ziół (najlepiej świeże ziele dziurawca, pokrzywy, żywokostu, miodunki, babki, kurdybanka lub żółtlicy), lub wymienione zioła ucierane z olejem makowym, albo lnianym dają dobry preparat do leczenia odleżyn, oparzeń, odparzeń, ran, wyprysków i zapalnie zmienionych zmian łuszczycowych.
Emulsja z nasion maku (rozdrobnione nasiona ucierać z niewielkimi porcjami wody lub naparu ziołowego, np. żywokostu, poziewnika, przytulii, odwaru skrzypowego) wymieszana z lecytyną i ewentualnie minerałami (np. tlenkiem cynku 0,5%, węglanem bizmutu 1%, węglanem lub cytrynianem cynku 0,5% lub węglem leczniczym 1%) nadają się do leczenia podrażnień żołądka, łagodzenia objawów choroby wrzodowej i stanu zapalnego jelita grubego (zażywać łyżkami kilka razy dziennie).
Najnowsze komentarze