Olejek sandałowy – Oleum Santali (Sandalwood Oil, Santal Oil) otrzymywany jest z sandałowca – Santalum album L. (Santalaceae). Uprawiany jest w Indonezji i w Indiach. W olejku znajdują się seskwiterpenyn90-97%: alfa-santalol i beta-santalol, ponadto alfa i beta -santaleny (alfa- i beta santalenes), kurkumeny (alfa- i beta-curcumenes), farnezen (beta-farnesene), denrolazyna (dendrolasin), dwuhydro-beta-agarofuran (dihydro-beta-agarofuran), santen (santene), teresantol, borneol, kwas teresantalowy (teresantalic acid), santalon (santalone), santanol. Olejek zawarty jest w drewnie sandałowym (3-5%) – Lignum Santali albi.
Olejek sandałowy zażyty doustnie łatwo i szybko przenika do krwi i limfy. Wydalany jest z żółcią, powietrzem wydychanym oraz przez nerki. Odkaża układ pokarmowy i układ moczowy. Posiada właściwości przeciwpasożytnicze, antybakteryjne, przeciwzapalne, fungistatyczne i pierwotniakobójcze. hamuje rozwój Candida albicans. Działa moczopędnie i żółciopędnie, odwaniająco. Wrażliwy jest na kwas solny, dlatego polecane są kapsułki dojelitowe wypełnione olejkiem. Działa wówczas pewniej. Zewnętrznie do smarowania skóry (roztwory alkoholowe, olejowe, maść, krem 5-50%) przy trądziku, zapaleniu skóry, łuszczycy, wypryskach, do leczenia ukąszeń i użądleń, ponadto skłonnościach do grzybic, profilaktycznie przeciwko infekcjom skóry w hotelach, na basenach itp. i w celu odstraszenia roztoczy i owadów. Do płukania włosów (woda z dodatkiem paru kropli olejku) przy łojotoku, łupieżu i infekcjach skóry owłosionej, braku połysku. Dawka dobowa olejku wynosi 1,5 g. Zaleca się stosować olejek przy infekcjach dróg moczowych i płciowych oraz chorobach pasożytniczych, ponadto przy nieżycie układu oddechowego, gruźlicy, ropniach płucnych i oskrzelowych. Olejek działa rozkurczowo na jelita i drogi moczowe.
W XIX wieku olejek sandałowy zyskał sławę w medycynie europejskiej, gdyż leczono nim chorobę wenwryczną – tryper (rzeżączkę). Podawano go chorym w formie kapsułek 200 mg – 2 razy dziennie po 3 sztuki.
Najnowsze komentarze