Syringina, kwas syringowy i surowce syringinowe w praktycznej fitoterapii.

Syringina, C17H24O9, Eleutheroside B, ligustrin (ligustryna), lilacin (lilacyna), Methoxyconiferine (motoksykoniferyna) jest związkiem glikozydowym, beta-D-glukopiranozyd z alkoholem synapilowym, syringozydem (syringoside) występującym w lilaku pospolitym – Syringa vulgaris L., Eletherococcus, czy w ligustrze pospolitym – Ligustrum vulgare L., ponadto w forsycjach (Forsythia) i jaśminach (Jasminum). Enzym emulsyna rozkłada syringinę do glukozy i syringeniny (CH₃O)₂(HO).C₆H₂.CH:CH.CH₂OH. Po podaniu doustnym jest metabolizowana do kwasu syringowego – Syringic acid acid C₉H₁₀O_5. Kwas syringowy (Cedar acid, kwas cedarowy) C₉H₁₀O5 i syringina posiadają szerokie działanie farmakologiczne. Między innymi artykuł w Biol. Pharm. Bull. 2009 Jul;32(7):1215-9: Hepatoprotective effect of syringic acid and vanillic acid on concanavalin a-induced liver injury, autorstwaItoh A, Isoda K, Kondoh M, Kawase M, Kobayashi M, Tamesada M, Yagi K. dowodzi wpływ hepatoprotekcyjny i przeciwzapalny kwasu syringowego. Podobne doniesienia publikowane były o wiele wcześniej. Surowce bogate w kwas syringowy i syringinę można stosować w leczeniu zapalenia wątroby, marskości i stłuszczenia miąższu wątroby, ponadto przy chorobach autoimmunologicznych wątroby, nerek, gruczołów dokrewnych, endometriozy, czy łuszczycy. Polecam wówczas łączyć surowce syringinowe z ostryżem (kurkumą), karczochem, ostropestem (sylimaryna), rzepikiem, szantą, withanią, Smilax (Sarsaparilla), lukrecją, czy Cyanotis arachnoides. Kwas syringowy jest obecny również w grzybach shiitake.

Kwas syringowy

Syringina jako glikozyd

Spośród surowców syringinowych krajowych można stosować w fitoterapii jesienne lub wiosenne gałązki ligustru, jesienne i wiosenne gałązki forsycji, owoce forsycji przed otwarciem, owoce bzu lilaka przed otwarciem, gałązki i korę bzu lilaka. Najlepiej je ekstrahować gorącym alkoholem 60-65%, gotować w winie czerwonym lub białym lub gotować przez 20 minut na wolnym ogniu w wodzie z dodatkiem kwasku cytrynowego lub cytryny. Proporcje surowca do alkoholu/wina 1:5. Zażywać po 10-15 ml, wino po 30-50 ml 1 raz dziennie. Odwar (z 1 łyżki na szklankę wody) pić 2 razy dziennie po 100 ml.

Każdy fitoterapeuta i fitofarmakolog domyśla się, że grupa chemiczna do których należy syringina, czy kwas syringowy obfituje w naturalne substancje przeciwnowotworowe. Bez problemu można znaleźć prace, które dowodzą przeciwnowotworowe właściwości, np. syringiny (Phytother Res. 2007 Nov;21(11):1113-5;
Antitumor activities of extracts and compounds from the roots of Daphne tangutica Maxim. autorstwa Zhang W, Zhang WD, Zhang C, Liu RH, Li TZ, Fu P, Shan L.). Warto w tych przypadkach wykorzystać synergistyczne działanie przeciwnowotworowe surowców zawierających kwas synapinowy, kwas chlorogenowy, kwas kawowy, kwas galusowy, kwas ferulowy oraz ich dimery, np. galasy, widłaki, bodziszki, bluszczyk kurdybanek, gajowiec, herbata, migdałecznik, liściokwiat, tarczyca, kawa zielona.

U roślin syringina występuje przede wszystkim w postaci glikozydowej (beta-glikozydy) i jest zlokalizowana głównie w zdrewniałych częściach (gałązki). Jest syntetyzowana z alkoholu synapinowego (synapilowego), choć możliwa jest synteza również z alkoholu koniferylowego lub alkoholu hydroksycynamylowego. Służą do wytwarzania lignin, które wzmacniają ściany komórkowe.

Przemiany metaboliczne, biosynteza syringiny, kwasu syringowegou u roślin są powiązane z kwasem p-hydroksycynamonowym, kwasem ferulowym, kwasem synapinowym oraz z formami alkoholowymi tych związków fenolowych. Wszystkie one mają działanie przeciwnowotworowe, silnie odkażające, antyseptyczne, przeciwzapalne, antyoksydacyjne i ochronne na miąższ wątroby, nerki, serce, naczynia krwionośne oraz właściwości neuroprotekcyjne.