Kora kondurango – Cortex Condurango uzyskiwana jest z tojowca kondurango – Marsdenia condurango Reichenbach Fil. (=Gonolobus condurango Triana), z rodziny trojeściowatych – Asclepiadaceae. Kondurango jest lianą (do 10 cm gr.) występującą w Ameryce Południowej. Uprawiana w Afryce Wschodniej.
W Ameryce Południowej używano kondurango przeciwko ukąszeniom żmij. Dopiero w 1870 roku została sprowadzona do Europy i rozpropagowana jako lek leczący raka żołądka. Współczesne badania wykazały właściwości przeciwnowotworowe kondurango.
Wodne wyciągi z kondurango pienią się, dzięki zawartości saponin. Przy ograniu mętnieją, a po ostudzeniu znów stają się klarowne. Odwary trzeba filtrować po ostygnięciu. Kora kondurango dostępna w sklepach internetowych.
Zgodnie z Pharm. Helvetica 6 (z 1971 r.) surowiec (Cortex Condurango, Condurangorinde, Ecorce de condurango, Corteccia di condurango) powinien mieć indeks goryczy na poziomie 150, popiołu nie więcej niż 12%. Oficjalny preparatem w Ph.Helv. był Extractum condurango fluidum o indeksie goryczy 100-140. Dawka jednorazowa Extr. Condurango fluidum 1-2 g. Składnikami czynnymi są: goryczka – kondurangina 1,5-2,3%, saponiny sterydowe, kauczuk do 6%, alkohol cykliczny – konduritol (konduryt), sterol – kondurangosterol = kondurasterol, olejek eteryczny, garbniki (ok. 10-12%).
Cortex Condurango jest w farmakopei Polskiej II. Brak kondurango w FP III. Także British Pharmacopoea z 1932 i 1963 nie zawierają kory kondurango. Cortex Condurango zamieszczony jest w Pharmacopoea Austriaca septima z 1889 r., Pharmacopoea Germanica III z 1890, Pharmacopoea Helvetica tertia z 1898 (tutaj także Vinum Condurango) Ph. Helv. V (z lat 1948-1962) i X (z 2006 r.). Condurango Cortex jest w Deutscher Arzneimittel Codex z 2003 r.
Zatem w Szwajcarii do dziś jest to środek oficjalny (kora, wyciąg, wino).
W użyciu były:
– odwar z kory kondurango 10% i macerat z korzy kondurango – Decoctum et Maceratio Condurango 10% – 3-5 razy dziennie 1 łyżka stołowa wodnego wyciągu;
– nalewka kondurango – Tinctura Condurango 1:5 – 3 razy dziennie po 30 kropli;
– Vinum Condurango – 5 razy dziennie 1 łyżka stołowa wina.
Zastosowanie: jako środek pobudzający wydzielanie śliny, soku żołądkowego, trzustkowego i żółci, poprawiający trawienie, polepszający przyswajanie składników pokarmowych, przeciwwymiotny, regulujący wypróżnienia, zapobiegający atonii jelit. Pobudzający apetyt. Ponoć leczy wrzody żołądka i dwunastnicy (ulcus ventriculi et duodeni). Wg Madausa znosi nieżyt jelit występujący u palaczy tytoniu.
Leczy nieżyt żołądka i jelit. Dobry na dyspepsję.
Dzięki zawartości saponin sterydowych może regulować miesiączkowanie i dawać efekt estrogenny, co tłumaczy jego dawne zastosowanie w tym zakresie. Kwas chlorogenowy, kawowy, saponiny pobudzają wydzielanie żółci. Fenolokwasy mogą działać ochronnie na miąższ wątroby.
Wg nowych badań i publikacji szwajcarskich Cortex Condurango zawiera od 1 do 3% kondurangin, które mają budowę glikozydów sterydowych. Ph. Helv. X wymaga przynajmniej 1,8% glikozydów sterydowych, w przeliczeniu na kondurangoglikozyd A. W surowcu są obecne fitosterole(beta-sitosterol) i trójterpeny (beta-amyryna), glikozydy flawonolowe, flawony (glikozydy), kumaryny, alkaloidy (kondurangamina A i B), kwas kawowy, chlorogenowy, wanilina i cyklitole (alkohole cukrowe) – konduritol.
Glikozydy sterydowe kondurango są pochodnymi pregnanu. Termin kondurangina obejmuje cały kompleks poszczególnych glikozydów steroidowych: kondurangozyd A (aglikon gagaimogenina A), Kondurangozyd A0 (aglikon gagaimogenina A), kondurangozyd B (aglikon gagaimogenina B), kondurangozyd B0 (aglikon gagaimogenina B), kondurangoglikozyd A (aglikon kondurangogenina A), kondurangoglikozyd A0 (aglikon kondurangogenina A), kondurangozyd C (aglikon gagaimogenina C), kondurangozyd C0 (aglikon gagaimogenina C), kondurangoglikozyd C (aglikon konurangogenina C), kondurangoglikozyd C0 (aglikon kondurangogenina C), kondurangozyd D01 (aglikon marsdenina), kondurangoglikozyd E (aglikon kondurangogenina E), kondurangoglikozyd E0 (aglikon kondurangogenina E), kondurangoglikoyzd E2 )(aglikon kondurangogenina E), kondurangoglikoyzd E3 (aglikon kondurangogenina E).
Podał pan przepis stosowania podobny lub nawet identyczny jak Roeske. Tak jak on nie napisał pan jak robić odwar /czyli ile surowiec gotować/. Tak samo zresztą jak dr Wojciech. 10% ro trochę za ho ho. Roeske każe macerować przez 24 godziny. To jedna sprawa. Druga to czy 3-5 razy po łyżce to nie będzie za mało ? może pod wie ? W polskiej literaturze tylko panowie obaj piszą o kondurango. Np Muszyński pomija ten surowiec. Lypa ma skorowidz tylko surowców krajowych. Biegański nie ma skorowidzów toteż trudno powiedzieć czy ją opisał. W vdemecum fitoterapii też nie ma. Przejrzałem kilkanaście rosyjskich książek ale nic nie znalazłem. Rosjanie niechętnie stosują środki z południowej Ameryki. Gdzie mam Faramakopeę II to nie wiem ale na pewno mam, bo kupowałem :)Jest w Hagersie ale ponieważ nie znam niemieckiego wolę się nie domyślać. Mam pdf ale po użyciu translatora nie wiem o co chodzi ? strona 1093.