Archiwa

październik 2024
P W Ś C P S N
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031  

Archiwa

Kwas węglowy w dawnej medycynie

Kwas węglowy – Acidum carbonicum jest słabym kwasem o wzorze sumarycznym H2CO3. Powstaje w wyniku rozpuszczania dwutlenku węgla CO2 w wodzie H2O. Z wodą reaguje jedynie 0,7% CO2. Jest więc obecny w wodach mineralnych naturalnie i sztucznie gazowanych CO2. Kwas węglowy podany w roztworach doustnie działa pobudzająco na ośrodek oddechowy. Zwiększa częstość wentylacji płuc. Poprawia trawienie, zwiększa wydzielanie soków trawiennych. Pobudza perystaltykę jelit. Zwiększa diurezę. Wody zawierające kwas węglowy zastosowane na skórę działają delikatnie ściągająco, obkurczająco na pory i słabo przeciwzapalnie. Tonizują skórę i mieszki włosowe.

W dawnej medycynie roztwory bogate w kwas węglowy (np. wodorowęglan sodu wymieszany z kwasem cytrynowym i winowym, rozpuszczony w wodzie; wody mineralne wysokozmineralizowane) podawano przy nudnościach i wymiotach, zaburzeniach żołądkowych, przy gorączce i osłabieniu, zatrzymaniu diurezy, gorączce, blednicy, odwodnieniu. Kąpiele w kwasie węglowym polecano przy przewlkełych chorobach skóry i reumatyzmie. Musujące roztwory z kwasem węglowym podawano także przy badaniu żołądka. Napełnienie go roztworem burzącym ułatwiało palpacyjne badanie, określanie wielkości i położenia żołądka, ewentualnie wymacanie guza lub deformacji.

Leave a Reply