Kopytnik pospolity – Asarum europaeum L. z rodziny kokornakowatych –Aristolochiaceae współcześnie stracił swoje zastosowanie.
Aasarum europaeum, Krosno, sierpień 2007 r.
W zielu kopytnika występuje olejek eteryczny, fenolokwasy (kwas chlorogenowy, kawowy), flawonoidy (kwercetyna, izoramnetyna), garbniki. W olejku znajduje się trans-izoazaron, trans-izometyloeugenol, trans-izoelemicyna, aldehyd azarylowy, eudesmol, kamfen, mircen, alfa-pinen, beta-pinen, borneol, limonen. Niestety trans-izoazaron może indukować nowotwory. W niektórych krajach występują odmiany regionalne pozbawione tego składnika. Należy do roślin chronionych, przez co czerpanie jej z zasobów naturalnych jest mocno ograniczone. Wykorzystywany jest nadal w medycynie ludowej. W małych dawkach wodne i alkoholowe wyciągi z kopytnika działają rozkurczowo na oskrzela i oskrzeliki, antyseptycznie, wykrztuśnie i przeciwzapalnie. W większych dawkach kopytnik wywołuje wymioty. Polecam napar sporządzony z 1 łyżeczki suchego liścia lub ziela na szklankę wrzącej wody lub mleka, oslodzić miodem. Zażywać 6 razy dziennie po 1 łyżce.
Kopytnik – Asarum, sierpień 2007, Krosno
Suchy kopytnik, przemielony na proszek można mieszać z miodem, otrzymując ziołomiód znakomity do leczenia kaszlu i przeziębienia z objawami nieżytowymi ze strony układu oddechowego. W tym celu na każde 1/2 łyżeczki płaskiej sproszkowanego surowca dać 1 łyżeczkę alkoholu 40% lub rumu i 1 łyżkę miodu, wymieszać, zażywać po 1 łyżce 4 razy dziennie, popić gorącym mlekiem.
Najnowsze komentarze