Siwiec – Glaucium w fitoterapii

Ziele siwca żółtego – Herba Glauci pozyskiwane jest z gatunku Glaucium flavum Crantz (siwiec żółty; Gelber Hornmohn) i Glaucium corniculatum (L.) Rudolph (siwiec pomarańczowy = czerwony; Roter Hornmohn), (rodzina Papaveraceae). Oba gatunki występują w Polsce. Surowiec zawiera alkaloidy izochinolinowe (glaucyna 2%) i benzofenantrydynowe (chelidonina, sangwinaryna, chelerytryna, protopina), ponadto glikoproteiny i gorycze (glaukopikryna). Napar, ekstrakt suchy i nalewka z ziela hamuje ośrodek kaszlu, rozszerza oskrzela i oskrzeliki, działa łagodnie wykrztuśnie. Glaucyna została wprowadzona do lecznictwa w formie bromowodorku i chlorowodorku (np. w Bułgarii). Nie obniża aktywności ośrodka oddechowego. Nie powoduje uzależnienia. Rekomendowana dawka wynosi 40 mg 3 razy dziennie; maksymalna dobowa dawka 200 mg. Preparatów glaucyny nie należy podawać dzieciom poniżej 4 roku życia. Dawka dla dzieci wynosi 10 mg 3 razy dziennie. Preparaty z siwca oraz sama glaucyna są stosowane w leczeniu nieżytów górnych dróg oddechowych, chronicznego zapalenia oskrzeli, grypy, krztuśca, zapalenia płuc oraz kaszlu w przebiegu gruźlicy. Wyciągi z siwca wywierają wpływ rozkurczowy na mięśnie gładkie oraz uspokajający. W medycynie ludowej siwiec pomarańczowy jest używany jako środek przeciwcukrzycowy.

Wodne i alkoholowe wyciągi z siwca przerywają atak kolki. Działają żółciopędnie i żółciotwórczo. Przydatne są w leczeniu bolesnych biegunek i bolesnego miesiączkowania.